Düşündüm de yalnışlarla dolu haya.. dur bak Yanlışı bile yanlış yazmışım...
Önemli olan yanlış yapmamak mı? Yoksa yaptığı yanlıştan ders almak mı?
Peki ya ders alamıyorsak bu bizim hatamız mı?
Boş ver be ya! deyip de yaşanmıyor ki be kardeşim...
Şimdi giden zaman gelmez geri biliriz bunda hem fikiriz.
Doğru! hem fikiriz hem de doğrular açısından fakiriz.
Ben hayatım büyüdükçe düzelecek zannederdim.
Nereden bilebilirdim gittikçe çıkmaza gireceğimi..
Batıyorum sanki her geçen gün her geçen yıl...
Dipsiz kuyularda kayboluyorum büyüdükçe..
Allah için söyleyin.
Hani düzelecekti,
Hani zaman her şeyin ilacıydı?
Bırakın avutmayı... Bırakın Aldatmayı.
Ben anlam veremiyorum mesela insanlara.
Sevdikçe üstüne geliyor içine attıkların.
Patlayıveriyor olur olmaz zamanlarda.
Aynı bir volkan gibi, bir dinamit gibi.
Zarar veriyorsun çevrendekilere, sevdiklerine, sevmediklerine.
Uzun zaman oldu böyle olmayalı.
Demek ki ateşleyen bir şeyler olmuş be yiğidim.
Patladık gördün mü yüreğim.
Zarar verdik şimdi rahat rahat oturanlara..
Olmayan akıllarına şüphe düşürdük.
Olsun be!..
Bir gece de onlara haram olsun. Uykusu bozulsun.
Eğer düzeltecekse geleceği,
Eğer şekil verecekse geleceğe,
Bırak bu gece haram olsun.
